Nobele gedachten

Citaten

De Nobelprijs is een erkenning voor het wetenschappelijk onderzoek. Belangrijke onderzoeksresultaten verleggen de grenzen van de kennis en vormen de fundamenten voor weer nieuwe ontdekkingen en inzichten. Hoe belangrijker het onderzoek, hoe vaker latere studies er zich op baseren. Een traditionele manier om de impact van een auteur te kennen is door te tellen hoe vaak andere auteurs naar hem of haar verwijzen in hun eigen onderzoek.

De rangschikking van economen waarnaar het vaakst verwezen werd leest inderdaad als een overzichtje van Nobelprijswinnaars. De naam van Daron Acemoglu op de derde plek valt dan ook op. De (relatief) jonge Amerikaans-Armeense econoom heeft als onderzoeksdomein politieke economie en benadrukt in zijn boek “Why Nations Fail” het belang van sterke instituten. Hij won de prijs (nog) niet.

Clarivate, een informatie-provider, maakt haar eigen inschattingen op basis van de literatuurverwijzingen. Op die shortlist vinden we het trio Dickey-Fuller-Perron terug. Dickey en Fuller ontwikkelden de gelijknamige test om na te gaan of een tijdreeks als stationair mag beschouwd worden, een belangrijke voorwaarde om tot voorspellingen te kunnen overgaan. Een ander trio op de lijst, Berry-Levinsohn-Pakes, is verantwoordelijk voor een econometrische techniek om op de elasticiteit van de productvraag beter te berekenen. Dit leidde tot een juistere inschatting van marktmacht en de gevolgen van bedrijfsfusies voor de eindgebruiker én een sterkere onderbouw voor innovatie- en concurrentiebeleid. Tot slot schuift Clarivate ook Claudia Goldin naar voor. Haar onderzoek richt zich op ongelijkheid en de genderkloof. In 1990 was zij de eerste vrouw die permanent benoemd werd in het economie-departement van Harvard.

Medaille als voorbode

De John Bates Clark-medaille wordt elk jaar * uitgereikt aan een econoom die voor zijn 40^e een belangrijke bijdrage leverde aan het vakgebied. Deze erkenning, die dit jaar te beurt viel aan Melissa Dell, wordt vaak gezien als een voorbode voor een Nobelprijs. Van de 25 economen die voor 1999 de medaille wonnen, haalden er nadien immers maar liefst 12 de Nobelprijs binnen.

Dat Esther Duflo vorig jaar reeds samen met haar man Abhijit Banerjee en collega Michael Kremer door het comité in Stockholm werd bekroond is eerder uitzonderlijk. Zij behaalde de JBC-medaille in 2010**. Voor de andere winnaars van beide prijzen valt op dat de uitreikingen van de Nobelprijs gemiddeld ruim 20 jaar nà de JBC-medaille viel.

Op basis van dit patroon komen we uit bij de drie economen die de prijs wonnen sinds de eeuwwisseling: gedragseconoom Matthew Rabin, Steven Levitt (bekend van de “Freakonomics”-boeken) en...de onvermijdelijke Daron Acemoglu. Zou dit zijn jaar kunnen worden?

* Sinds 2009 is er een jaarlijkse uitreiking, voordien was dat elke twee jaar.

** Duflo was de jongste winnaar ooit, met haar 47 jaar. En nog maar de tweede vrouw.