Er dreigt gevaar voor de Amerikaanse rentetarieven

Er hangt onweer in de lucht tussen de VS en China, met de handelsoorlog die elke week wat hardnekkiger wordt. De Amerikaanse economie lijkt de laatste tijd ook wat aan kracht in te boeten, met een teleurstellende jobcreatie en een dalende inflatie. Het heeft dan ook niet lang geduurd voor de eerste speculaties opdoken over een eerste renteverlaging door de Amerikaanse centrale bank. Juni ? Juli ?

Wat de langetermijnrente betreft, daarentegen, maken velen zich al lang zorgen over eventuele vergeldingsmaatregelen van China, de grootste buitenlandse schuldeiser van Uncle Sam.

Als China ervoor zou kiezen zich voor de door Donald Trump opgelegde importheffingen te wreken door zijn investeringen in Amerikaans schuldpapier terug te schroeven, zou dat onvermijdelijk de Amerikaanse langetermijnrente fors omhoog duwen, iets waarvoor iedereen beducht is. China heeft zijn blootstelling inderdaad al enigszins verminderd, maar tot nu toe gaat het om beperkte bedragen.

Er hangt nog een tweede dreiging in de lucht: Taiwan

Taiwan is een gigantisch financieel centrum, met op zijn lopende rekening een overschot van 15% van het BBP. Dat is een wereldrecord, of toch bijna. Het land heeft het op een na grootste financiële centrum ter wereld uitgebouwd (uitgedrukt in % van het BNP) en zijn verzekeringsactiviteiten zijn de belangrijkste ter wereld, met activa die 145% van het BBP bedragen.

Het Taiwanese privéspaargeld is massaal in de VS belegd

De lokale economie kan dergelijke bedragen niet absorberen en dus gaat meer dan 1.200 miljard dollar van dat spaargeld naar het buitenland. Het kenmerkende aan Taiwan is dat het om privégeld gaat, in tegenstelling tot andere grote financiële centra, die hun (overheids)tegoeden vooral geaccumuleerd hebben in de vorm van reserves in centrale banken of in staatsfondsen.     

Dat privégeld werd vooral geïnvesteerd in ‘risicoloze’ activa, zoals Amerikaanse schuldpapier of obligaties van kwaliteitsvolle (Amerikaanse) bedrijven. Volgens JP Morgan zouden de Taiwanese verzekeraars op dit ogenblik 4% in handen hebben van de totale ‘investment-grade’ schuld van de Amerikaanse ondernemingen en 14% van de langlopende obligaties van bedrijven. Diezelfde Taiwanese verzekeraars zouden 260 miljard dollar aan obligaties bezitten, die gekoppeld zijn aan de effectisering van Amerikaanse hypotheekleningen. Die positie is in de voorbije vijf jaar verdubbeld.

Dit wordt een systeemrisico ….

Bovendien luiden de activa die de Taiwanese financiële sector in bezit heeft, hoofdzakelijk in US-dollar, terwijl de verbintenissen van de verzekeraars in de lokale munt – de Taiwanese dollar – luiden. Er is dus sprake van een ernstig risico, dat op gigantische verliezen zou uitlopen als de Taiwanese dollar in waarde zou dalen. Dat zou leiden tot een massale terugtrekking uit de Amerikaanse markt, want de wisselkoersverliezen zouden heel wat groter zijn dan de in USD geïnde coupons … Opgelet, dus, bij zware wind op de valutamarkten!