VS: de lonen halen de beurs onderuit
De vrije val van de beurzen de voorbije dagen startte in feite vorige vrijdag, toen werd bekendgemaakt dat de Amerikaanse lonen in januari sterker gestegen waren dan verwacht.
Zoals bekend heerst in de VS al maanden een volledige tewerkstelling en was het dus logisch dat de lonen zouden stijgen. De marktoperatoren redeneren dan als volgt: de stijgende lonen doen de inflatie toenemen, wat op zijn beurt de langetermijnrente omhoogduwt, vooral nu de centrale bank haar balans probeert te verkleinen en ze het geld dat vrijkomt van obligaties die vervallen, niet zal herinvesteren.
Dat was genoeg om overal een stroom van winstnemingen op gang te brengen, die de beurzen fors naar beneden duwden.
Revolutie op de Duitse arbeidsmarkt: 4,3% meer loon EN 28-urige werkweek voor de metaalarbeiders.
Tegelijkertijd waren in Duitsland al een aantal weken loononderhandelingen aan de gang, waarin de metaalvakbonden 6% loonsverhoging eisten en het recht op een 28-urige werkweek gedurende twee jaar. Het kwam zopas tot een akkoord over een loonsverhoging met 4,3% EN de 28-urige werkweek (op vrijwillige basis) voor de 900.000 metaalarbeiders van de deelstaat Baden-Württemberg. Dat is een kleine revolutie, want de Duitse lonen liepen lange tijd achter… dat lees je tenminste overal.
De commentaren van de Duitse werkgevers lieten niet lang op zich wachten. Zij vinden dit akkoord een bedreiging voor de concurrentiekracht ….
Dus nemen we de arbeidskosten onder de loep, om na te gaan hoe de verhoudingen in werkelijkheid liggen ….
Vergelijking van de Europese loonkosten: opvallende verschillen!
Eurostat voert om de drie maanden een enquête uit in de industrie en de dienstensector. Die studie heeft als voordeel dat ze vergelijkbare loonkostencijfers per land publiceert (bruto uurloon en werkgeverslasten). De recentste cijfers zijn die over het derde kwartaal van 2017.
Uit de tabel blijkt een grote discrepantie. Uiteraard gaan achter de cijfers aanzienlijke verschillen in economische realiteit schuil. Niettemin hebben de landen met de hoogste loonkosten er alle belang bij in te zetten op de kwaliteit van hun producten en diensten, als ze niet willen dat hun burgers nog meer het slachtoffer worden van de overbrenging van activiteiten naar het buitenland, van robotisering en dergelijke meer ….
Stof tot nadenken!